از روزگاري كه امپراطوران روم مسيحيان را جلوي شيرها مي افكندند ، مناسبات ميان امپراطورها و رهبران كليسا دستخوش تغييرات بسياري شده است.
كنستانتين بزرگ كه در سال ۳۰۶ ميلادي ، يعني هفده قرن پيش به مقام امپراطوري رسيد ، مسيحيت را در امپراطوري خويش ، كه شامل فلسطين نيز مي شد ، عملاً رسميت داد . قرن ها بعد كليسا به دو بخش : شرقي ( ارتدوكس ) ، و غربي ( كاتوليك ) منشعب گرديد . اسقف روم كه عنوان « پاپ » را بدست آورده بود ، درخواست كرد امپراطور برتري و تفوق او را بپذيرد .